بیت کوین: یک راه حل کثیف برای مشکلات اقتصادی ایران؟

در هفته های اخیر ، قطع برق و آلودگی شدید هوا شهرهای بزرگ ایران را گرفتار کرده است. اگرچه این کشور برخی از بزرگترین ذخایر نفت و گاز در جهان را در اختیار دارد ، اما سرمایه گذاری در بخش انرژی ، سوء مدیریت و سایر موارد باعث شده است که شرکت های انرژی را مجبور به استفاده از روغن سوخت بسیار آلاینده - به نام "Mazut" به زبان فارسی کنند - برای تولیدبرق ، به سطح بالای آلودگی شهری در شهرهای ایران کمک می کند. با این حال ، دولت به جای مسئولیت و سرزنش مسائل مربوط به عرضه ، انگشت خود را به یک پدیده نسبتاً جدید در ایران نشان داد: معدن در مقیاس بزرگ بیت کوین.

معدن بیت کوین "مزارع" ، همانطور که شناخته شده اند ، در سالهای اخیر در سراسر ایران ظاهر شده اند. آنها از مجموعه های بزرگی از سرورهای رایانه ای برای تأیید معاملات دیجیتال بیت کوین (یعنی "معدن") استفاده می کنند ، یک فرآیند بسیار پر انرژی که می تواند صدها مگاوات را از شبکه برق دور کند. با استفاده از برق ارزان ، یارانه ای و ضمنی یا حتی تأیید کامل دولت ، شرکت های خارجی کشورهایی مانند ترکیه و چین نیز در ایران فروشگاه هایی را برای معدن ارز دیجیتال راه اندازی کرده اند و از این مزایای رقابتی محلی مانند یک شرکت پتروشیمی بهره می برداز مواد اولیه ارزان قیمت با ساختن یک گیاه در یک کشور تولید کننده گاز طبیعی.

این مزارع بخشی از یک جنبش بزرگتر رمزنگاری است که در ایران به سر می برد. در سالهای اخیر ، هم دولت ایران و هم شهروندان منظم در صدد استفاده از ارزهای رمزنگاری شده برای مشارکت در تجارت بین المللی بودند بدون اینکه به سیستم بانکی تحت سلطه ایالات متحده اعتماد کنند-سیستمی که در سالهای اخیر به دلیل جارو کردن اقتصادی ایالات متحده به ایرانیان خاموش شده است. تحریم ها. جداسازی از سیستم مالی جهانی ، تورم ، رشد کم و وضعیت کلی اقتصادی ضعیف باعث شده است که ایرانیان به عنوان یک دارایی سرمایه گذاری و یک روش پرداخت در ارزهای رمزنگاری شود.

مشکلات اقتصادی

با نگاهی به وضعیت اقتصادی وخیم ایران ، می توان بهتر فهمید که چرا ایرانیان به طور فزاینده ای به سمت دارایی مانند بیت کوین روی می آورند. از آنجا که دولت ترامپ در سال 2018 از برنامه جامع اقدام مشترک (JCPOA یا "توافق هسته ای ایران") خارج شد و تحریم های خرد کننده علیه ایران را دوباره به وجود آورد ، اقتصاد این کشور فروپاشید. تا حدودی نتیجه سوء مدیریت دولت و مسائل ساختاری ، تولید ناخالص داخلی جمهوری اسلامی با 5. 4 درصد در سال 2018 و 7. 6 درصد در سال 2019 کاهش یافته است. تحریم ها همچنین تقاضا برای نفت ایران ، متوقف کردن صادرات و کاهش درآمد دولت برای تأمین بودجه پروژه های زیرساختی و پرداخت عمومی-دستمزد بخش ، بیش از 50 ٪ از سال 2018.

تورم و تضعیف ارز ملی بیشترین تأثیر را داشته است. به عنوان مثال ، تورم قیمت مواد غذایی در ماه مه به 43 درصد رسیده است ، با مطالعات نشان می دهد که خانوارهای ایرانی حتی رژیم های غذایی خود را تغییر داده اند تا مصرف گوشت قرمز ، مرغ ، لبنیات و سایر محصولات غذایی را به طور فزاینده ای گران قیمت کنند. ارز این کشور ، ریال ، در سالهای اخیر شاهد سقوط عمده ای بوده است. تنها در سال 2020 ، حدود 57 درصد از ارزش خود را در مقایسه با دلار از دست داد. در ماه مه 2020 ، دولت لایحه ای را برای تغییر ارز کشور از ریال به تومان (یک واحد فوق العاده ریال) با قطع چهار صفر از ریال اعلام کرد ، ظاهراً برای کاهش فشارهای تورم و ساده تر کردن معاملات.

تحریم ها همچنین ارتباط ایران را با سیستم مالی جهانی قطع کرده و توانایی آن را برای تجارت بین المللی با مشکل مواجه کرده است. شرکت هایی مانند پی پال، ویزا، مسترکارت و سایر سیستم های پرداخت آنلاین در ایران خدماتی ارائه نمی دهند و این امر انتقال پول و خرید آنلاین را برای ایرانیان دشوار می کند. کاهش ذخایر ارزی و تردید شرکت های خارجی در تجارت، واردات کالا و تجارت عمومی را برای کشور دشوار کرده است. به این دلایل، دولت و شهروندان به طور یکسان شروع به نگاه کردن به بیت کوین به عنوان یک راه حل بالقوه کرده اند، نه لزوما برای حل این مسائل، بلکه شاید حداقل برای کمک به بقای اقتصاد کشور.

بیت کوین: یک پناهگاه امن؟

بیت کوین که در ابتدا در ایران ممنوع بود، به نوعی تبدیل به یک صنعت کلبه ای شده است زیرا این کشور به دنبال معافیت از تحریم های خفه کننده ایالات متحده است. در اوایل سال 2019، ایران مقرراتی را در مورد ارزهای رمزنگاری شده قانونی و صادر کرد و استفاده از آنها را در معاملات داخلی ممنوع کرد، اما مالکیت و "ماینینگ" آنها را مجاز دانست. استخراج یک ارز دیجیتال یک فرآیند محاسباتی پرهزینه است که برای اعتبار سنجی مداوم دفتر کل عمومی تراکنش‌های ارز، که به عنوان بلاک چین شناخته می‌شود، ضروری است. پروتکل‌های رمزنگاری بلاک چین به گونه‌ای طراحی شده‌اند که وقتی فردی قدرت محاسباتی را به فرآیند ضروری اما سیزیفی اعتبار سنجی دفتر کل بلاک چین کمک می‌کند، خود با بیت کوین (یا هر ارز دیجیتال مشتق دیگری) پاداش می‌گیرد.

رمزارزها با دفتر کل تراکنش های توزیع شده عمومی و تایید شده جمعی، تقریباً به یکپارچگی کامل دست می یابند. رستگاران، بقاها و بیش از چند متخصص امنیت سایبری نگران این احتمال هستند که یک حمله سایبری فوق‌العاده قدرتمند می‌تواند اطلاعات بانکی کافی را از بین ببرد تا آسیب‌های ساختاری فاجعه‌بار و جبران‌ناپذیری به اقتصاد یک کشور یا کل جهان وارد کند. بنابراین، ارزهای رمزنگاری شده طرفداران زیادی از علاقه مندان را به دست آورده اند، نه بر خلاف جامعه کوچکی از مردم که با نگرانی پس انداز خود را با طلا مبادله می کنند و از ترس اینکه ممکن است روزی اقتصاد یا ارزشان سقوط کند، نیست. و همانطور که در مورد طلا صادق است، ارزهای دیجیتال دارای طرفداران عجیب و غریب هستند، اما همچنین دارای قدرت ماندگاری غیرقابل انکاری و ارزش واقعی (هر چند نامنظم) هستند.

در حالی که ارزهای رمزنگاری شده عملاً یکپارچگی کامل دارند، مهم این است که به مقدار قابل توجهی از قدرت محاسباتی نیاز دارد که به انرژی نیاز دارد. بر اساس شاخص مصرف برق بیت کوین کمبریج، میزان برق مصرفی در زمان نگارش کتاب برای نگهداری دفتر کل بیت کوین تقریباً کل مصرف انرژی امارات متحده عربی است. این هزینه گزاف انرژی از نظر ساختاری با فناوری بلاک چین یکپارچه است و هیچ چیزی جز انتقال کامل جهانی به انرژی های تجدیدپذیر آن را برطرف نمی کند.

قبل از اینکه ایران ارزهای دیجیتال را ممنوع یا تنظیم کند، مکانی بسیار جذاب برای ماینینگ بود، زیرا دولت به برق داخلی آن یارانه می دهد. استخراج رمزنگاری به سرورهای محاسباتی به عنوان هزینه سرمایه و برق به عنوان هزینه عملیاتی نیاز دارد، بنابراین بهترین مکان‌ها برای استخراج مکان‌هایی هستند که برق ارزان است. برای جلوگیری از دریافت غرامت کمتر برای خدمات آب و برق، ایران در ابتدا با الزام عملیات استخراج بیت کوین به ثبت نام در دولت و پرداخت هزینه انرژی به قیمتی که به آن صادر می شود، به خطر افتاد. تا تابستان 2020، ایران آنقدر با ماینرهای بیت کوین خود گرم شد که تعرفه برق عملیات استخراج ثبت شده را تا 47 درصد کاهش دادند. اما به سختی تعادل برقرار شد – تحت فشار شبکه برق تحت فشار، ایران به تازگی 45000 دکل استخراج بیت کوین ثبت نشده را با استفاده از مجموع 95 مگاوات در ساعت توقیف کرده است.

چالش های رمزنگاری

بیت کوین، علیرغم محبوبیت اخیرش، ممکن است آنطور که برخی از ایرانیان انتظار دارند، امیدوارکننده نباشد. ارز دیجیتال به ندرت در تراکنش های روزمره مورد استفاده قرار می گیرد یا قابل استفاده است و ارزش آن بسیار ناپایدار است. نوسانات ارز و عدم اطمینان در مورد مقررات دولتی باعث شده است که بسیاری از سرمایه گذاران و تحلیلگران مالی - از جمله سرمایه گذار افسانه ای وارن بافت - ادعا کنند که این ارز دیجیتال هیچ ارزشی ندارد و احتمالاً در مقطعی سقوط خواهد کرد. برخی دیگر از این بیم دارند که در حالی که ارزهای دیجیتال ذاتاً برای دادن آزادی و حریم خصوصی بیشتر به افراد در انجام تراکنش‌های مالی طراحی شده‌اند، مقررات بالقوه دولتی می‌تواند مانع پذیرش این ارز دیجیتال در آینده نزدیک شود.

استقبال ایران از بیت کوین همچنین احتمالاً بازرسان مبارزه با پولشویی و مبارزه با تروریسم مالی را مورد بررسی دقیق تری قرار خواهد داد. همه تراکنش‌های بیت‌کوین عمومی هستند، اگرچه هویت‌های پشت تراکنش‌ها در پشت آدرس‌های عددی تصادفی (اما ثابت) پنهان می‌شوند. این بدان معناست که اگرچه این ارز برای تروریست ها، مجرمان و سایر کاربرانی که نمی توانند به بانکداری سنتی اعتماد کنند جذاب است، می تواند گنجینه ای از اطلاعات برای دولت ها و حتی محققان منبع باز باشد. دولت ایالات متحده قبلاً آدرس بیت کوین ایرانیان تحریم شده را برای سرکوب تراکنش های غیرقانونی افشا کرده است.

استخراج بیت کوین راه حلی برای مشکلات اقتصادی ایران نیست، بلکه نشانه آن است. برای جلوگیری از آسیب‌هایی که این صنعت نوظهور به زیرساخت‌های انرژی و محیط زیست ایران وارد می‌کند، ایران و 1+5 باید ایران را برای مشارکت سودمند در اقتصاد جهانی بدون تکیه بر شرکت‌های کیشوت و مشکل‌ساز مانند استخراج ارزهای دیجیتال آماده کنند.

مایکل سکستون همکار و مدیر ابتکار امنیت سایبری در موسسه خاورمیانه است. برت سودتیک، مشاور امور خارجی و مشاور خلیج استیت آنالیتیکس، یک شرکت مشاوره ریسک ژئوپلیتیک مستقر در واشنگتن دی سی است.

عکس آرتور ویداک/ نور عکس از طریق گتی ایماژ

موسسه خاورمیانه (MEI) یک سازمان مستقل، غیر حزبی، غیرانتفاعی و آموزشی است. به وکالت نمی‌پردازد و نظر علمای آن متعلق به خودشان است. MEI از کمک‌های مالی استقبال می‌کند، اما کنترل تحریریه را بر کار خود حفظ می‌کند و انتشارات آن فقط دیدگاه‌های نویسندگان را منعکس می‌کند. برای فهرستی از اهداکنندگان MEI، لطفاً روی e.